سیستم عامل‌ها را می‌توان در دو گروه جای داد: سیستم‌عامل‌های بر مبنای ویندوز NT مایکروسافت و سیستم عامل‌هایی که از دل Unix (به فارسی: یونیکس) بیرون آمده‌اند!
لینوکس، اندروید، Mac OS X، iOS، کروم OS، اوربیس OS (که بر روی پلی استیشن چهار مورد استفاده قرار گرفته است)، فریم‌ورک‌هایی که بر روی مودم یا روتر خود استفاده می‌کنید و… سیستم عامل‌هایی بر مبنای یونیکس هستند.
UNIX یک سیستم عامل چندکاره و چندکاربره و مشهورترین سیستم عاملی است که بر روی کامپیوترها (از میکروکامپیوترها گرفته تا اَبَر کامپیوترها) پیاده‌سازی شده است.
از آنجا که یونیکس یک محصول تحقیقاتی در دانشگاه‌ها بوده است، در ابتدا به منظور مقاصد آموزشی محبوبیت پیدا کرد اما رفته‌رفته با اضافه شدن ابزارهای متعدد به یونیکس و توسعه‌ی صنعت کامپیوتر، بازار آن رشد چشمگیری یافت.
چون از همان ابتدا، امکانات شبکه‌ای اصولی در یونیکس قرار داده شده بود، طراحی و توسعه شبکه اینترنت به طور عمده بر مبنای یونیکس انجام گرفت. به قول ویکی‌پدیا «اگر گفته شود یونیکس آغازگر «دوره اطلاعات» و در امتداد آن «عصر اینترنت» است، سخنی گزاف نیست. در واقع تا همین امروز هم، تقریباً ٪۱۰۰ پروتکل‌های مهم و باز که جنبش اینترنت را پدید آورده‌اند، مانند وب، از خانوادهٔ یونیکس آمده و می‌آیند. اینترنت در آغاز در یونیکس گسترش یافت و تا سال‌ها، واژهٔ «اینترنت» در میان کاربران یونیکس واژه‌ای کاملاً عادی و روزمره بود، درحالی که دیگران حتی این واژه را نشنیده بودند.»
سیستم عامل Unix یکی از سیستم عامل های محبوب و بسیار امن است؛ نه تنها distro های لینوکس بلکه Mac OS X نیز روی آن اجرا می شود. یکی از مهم ترین ویژگی های امنیتی سیستم عامل Unix مبحث سطح دسترسی فایل ها (file permission) است. شما می توانید با استفاده از این سطوح دسترسی تعیین کنید که چه کسی می تواند فایلی را بخواند، چیزی در آن بنویسد و یا فایلی را اجرا کند.
