در جلسه ی قبل توضیح دادم که در برنامه نویسی شیء گرا داده های خودمان را درون خصوصیت ها و منطق اجرایی را درون متد ها پیاده می کنیم. در این پارادایم، برنامه ی ما به قسمت های منطقی تقسیم می شود و برنامه را مثل یک پدیده ی واقعی در دنیای واقعی می بینیم. یعنی مثلا اگر می خواهیم یک فروشگاه بسازیم، برای خصوصیات به «سبد» و «محصولات» و … فکر می کنیم و برای متد ها چیز هایی مثل «صدور فاکتور» و «دریافت پول» و … را مد نظر قرار می دهیم. در واقع تصویر زیر مثال خوبی از برنامه نویسی شیء گرا است.
پنل نویسندگان